"ေသြးနဲ႔မ်က္ရည္

"ေသြးနဲ႔မ်က္ရည္

သနားစဖြယ္ .. အားငယ္ပါဘိ
ငါတို႔၏ .. သာသနာ ..။

ကူကယ္သူမဲ့ ...
လူကို လူကဲ့သို႔ .. မျမင္
တိရစာၦန္အသြင္လို .. ခံစားရ ...
ရိုက္ႏွက္ၾက ..မညွာမတာ ...။

မီးရိွဳ႕ဖ်က္ဆီးၾက အခါခါနဲ႔
ငါတုိ႔ ေက်ာင္းေတာ္ရာ ....
ငါတို႔ ကိုးကြယ္ရာ ...
ငါတို႔ ဗုဒၶသာသနာ ...
ေရာင္၀ါႏြမ္းၿပီမို႔ ...
ဘယ္မွာမ်ား ...ၿငိမ္းခ်မ္းေစမွာ ..။

ကမာၻ႕သမိုင္းအစဥ္အလာ
ဗုဒၶဘာသာ ရိုင္းတယ္လို႔မရွိ
ဆိတ္ၿငိမ္ပါဘိ ေအးရိပ္သီလာ ..။

ဘာသာျခားလည္း မ၀ါးမ်ိဳ
လူမ်ိဳးျခားလည္း မဖ်က္ဆီး ...
ဧဟိပႆိေကာ ၾသပေနယ်ိေကာ ...
လာပါ စမ္းပါ ..ၿပီးမွ ယံုၾကည္ပါ ဖိတ္မႏၱနဲ႔
ပြင့္လင္းတဲ့ဘာသာ
ျမင္သာတဲ့ ... ဝါဒ ...
အခုေတာ့ ... မီးတိုက္ခံေနရၿပီတဲ့...။

ေလးရာခိုင္ႏႈန္းမွ် ...
လက္တစ္ဆုပ္စာ ..ဘာသာမို႔
ႏိုင္ခ်င္တိုင္းႏိုင္ ..ႀကံခ်င္တိုင္းႀကံတာ
ခံေနရေတာ့မတဲ့လား ...။

သပိတ္ကြဲထဲက ..ဆြမ္းတစ္နပ္စာ
မီးသင့္ျပာက် .. ဝိဟာရေျမေနရာ ...
မလံုၿခံဳေတာ့ပါဘူး၊
ေသြးအလူးလူးနဲ႔ သာမေဏမ်ားစြာ ...
အို ... စိတ္မေကာင္းစရာ ...။

တရားေသာ ..စစ္
မမွားေသာ အျဖစ္အတြက္ ...
သကၤန္းက ေသြး ...
သာသနာေဘးကို ...
ေမတၱာအေလးေပး .. ေအးေဆးစြာေန
မဆိုင္သလို ..ေ၀းေ၀းေနလွ်င္
အႏွစ္ငါးေထာင္ သာသနာ
မၾကာမီ ပ်က္မည့္ကိန္း....။

ဦးခ်စရာ ..ေစတီ
ပူေဇာ္စရာ .. ပုထိုး
ဆည္းကပ္စရာ ..သံဃာ၊
နာယူစရာ ..တရား၊
ဆိတ္သုဥ္းသြားမည့္အေရး ...
ဘယ္အေရးနဲ႔မွမတူ ...
ၿငိမ္းေစေရး .. ေရွးရႈလို႔ကူ
ကမာၻမွာ .. သာသနာအသက္ဆက္ဖို႔
အခ်ိန္မီ ကာကြယ္ၾက ...
ငါတို႔ ေထရဝါဒ ျမန္မာ......။ ။

နန္းအသခၤယာ